Ράμφος, Κωνσταντίνος

(1776 – 1871). Αγωνιστής του 1821, φιλικός και συγγραφέας. Καταγόταν από τη Χίο. Πήρε μέρος στον Αγώνα ως υπολοχαγός του τακτικού στρατού του Γάλλου συνταγματάρχη Βαλέστρα και πολέμησε στο Ναύπλιο (1821) και στον Ακροκόρινθο (1822). Μετά τον φόνο του Βαλέστρα διορίστηκε υπασπιστής του διαδόχου του Ιταλού Ταρέλα, και έπειτα του Γκουβερνάκι. Ως Χίος, πήρε μέρος στην εναντίον της Χίου εκστρατεία του Φαβιέρου. Επί Ι. Καποδίστρια διορίστηκε δικαστής και διοικητής των φρουρίων Μεσσηνίας (1828-1830) και Πόρου (1831). Χρημάτισε επίσης πρόξενος στη Θεσσαλονίκη, στα Ιωάννινα και στη Σάμο και τέλος δικηγόρος και συντάκτης της εφημερίδας Συντακτικής. Ως συγγραφέας ασχολήθηκε με ιστορικές μελέτες. Έργα του: Κατσαντώνης (1860), Δέσπω της Ηπείρου (1864), Αι τελευταία ημέραι του Αλή πασά (1862) και Χαλέτ-εφέντης (1867). Μετά τον θάνατό του κυκλοφόρησαν και τα ανέκδοτα έως τότε έργα του Κόμισσα Ποτόσκι (1878) και Απροσδόκητος γάμος (1878).